Dziś sobota, trzynasty dzień czerwca i 165. dzień roku. Imieniny obchodzą Antoni oraz Lucjan. W dzisiejszym kalendarzu znajdziemy Święto Dobrych Rad, Światowy Dzień Robienia na Drutach w Miejscach Publicznych, Światowy Dzień Wellness oraz Święto Żandarmerii Wojskowej.

Dobre Rady

Często mówi się, ze nie tylko dobrymi intencjami, lecz także "dobrymi radami jest piekło wybrukowane". Ciężko przyjmuje się "dobre" rady, zwłaszcza od ludzi, którzy swoim postępowaniem sami z nich nigdy nie skorzystali. Jeszcze trudniej powstrzymać się od udzielenia "dobrej rady" komuś na kim nam zależy. Zawsze jednak każdą z nich warto samodzielnie przemyśleć i wysnuć własne wnioski na ile przydatna i pomocna może być "dobra rada". Wszystkim udzielającym i korzystającym życzymy rozwagi i samych dobrych rad.

Na drutach

Pierwsze formy dziergania pojawiły się już w Egipcie kilka wieków przed naszą erą, w Europie natomiast zwyczaj rozpowszechnił się pod koniec średniowiecza. Badania wykazały, że rytmiczny i powtarzalny charakter robienia na drutach pomaga zredukować stres oraz obniżyć ciśnienie. Co więcej, podczas dziergania wytwarzają się hormony dobrego samopoczucia, czyli serotonina i dopamina. Pomysłodawcą tego grubymi nićmi szytego święta jest Danielle Landes, która w 2005 roku stwierdziła, że miłośnicy robienia na drutach powinni mieć jeden dzień, w którym będą mogli się poznać i rozwijać swoją pasję wspólnie.

Dzień Równowagi

Wellness to termin ukuty w latach 50. XX wieku przez Halberta L. Wellnessa. Utożsamiane jest z rozwojem pokolenia, które urodziło się po drugiej wojnie światowej. określenie oznaczające stan równowagi umysłu, ciała i ducha człowieka, w których panuje uczucie ogólnego dobrobytu. Jest ono używane w kontekście medycyny alternatywnej. Na osiągnięcie i utrzymanie dobrego samopoczucia, składają się takie czynniki jak: Regularne badania medyczne, w tym zdrowia psychicznego, aktywność fizyczna, zdrowe odżywianie, samozadowolenie finansowe, produktywność, a także gotowość i unikanie niekorzystnych czynników np. samodestrukcyjnych zachowań.

Wellness można również określić jako stan równowagi organizmu, który utrzymywany powoduje, że organizm nie odczuwa przemęczenia, nie grozi mu stan depresyjny lub choroby. Zwolennicy wellness regularnie podejmują inicjatywy pracy nad sobą, w celu poprawy własnego stanu zdrowia fizycznego, psychicznego, emocjonalnego, duchowego, sytuacji środowiskowej, społecznej czy zawodowej. Powoli w wielu miejscach w Polsce wraca możliwość korzystania z obiektów sportowych i rekreacyjnych (nadal w zaostrzonym rygorze sanitarnym), dzisiaj nadarza się doskonała okazja, aby skorzystać z takiego odpoczynku.

Wojskowa Żandarmeria

Pierwszych zapowiedzi funkcji stróża porządku w polskim wojsku, tzw. żandarma polowego, doszukać się można w artykułach wojskowych hetmana wielkiego koronnego Jana Zamoyskiego, przyjętych i zatwierdzonych przez Sejm w 1609 roku. Konsekwencją tych przepisów było powołanie specjalnych urzędników: oboźnych, pisarzy polowych, chorążych, profosów, lekarzy i kaznodziejów. Do nich należało, z pomocą przydzielonych kilkunastu ludzi, prowadzenie własnego wywiadu i zwalczanie wywiadu nieprzyjaciela. Zarówno oboźny jak i profos mieli dopilnować ładu i porządku w obozie, strzec bezpieczeństwa na drogach, kontrolować ruch przejezdnych, zwalczać w wojsku maruderstwo, samowolne oddalenia, niszczenie i pozbywanie się mienia skarbowego, chronić mienie skarbowe przed rabunkiem. Do nich też należało chwytanie przestępców, potem odstawianie ich przed sąd hetmański, a następnie wykonywanie jego wyroków. Wymienieni urzędnicy należeli do sztabu hetmana. Podlegali bezpośrednio jego władzy i w świetle obowiązujących przepisów wykonywali swe funkcje na jego rozkaz.

O początkach żandarmerii stricte na ziemiach polskich można mówić dopiero w czasach Księstwa Warszawskiego. Po raz pierwszy z nazwą żandarmerii w formacjach polskich spotykamy się podczas wyprawy Napoleona na Rosję w roku 1812. Po wkroczeniu wojsk francuskich na Litwę Napoleon wydał 1 lipca 1812 roku w Wilnie rozkaz o utworzeniu w każdej z guberni litewskich pułku żandarmerii. Data obchodów nie jest przypadkowa i nawiązuje do dziedzictwa tradycji Dywizjonu Karabinierów Konnych z 1831 oraz formacji żandarmerii z lat 1914-1945. Na mocy rozkazu wydanego 13 czerwca 1831 roku przez generała Tomasza Andrzeja Adama Łubieńskiego herbu Pomian (szwoleżera, hrabiego pruskiego, barona I Cesarstwa Francuskiego, senatora - kasztelana Królestwa Polskiego, ziemianina kaliskiego oraz przedsiębiorcę) powołano „Służbę Polową”. Z kolei 12 grudnia 1935 Minister Spraw Wojskowych unieważnił daty świąt dywizjonowych oraz zatwierdził dzień 13 czerwca jako datę święta żandarmerii. W 1946 roku rząd brytyjski przejął na siebie przeprowadzenie demobilizacji Polskich Sił Zbrojnych, tworząc Polski Korpus Przysposobienia i Rozmieszczenia. Utrzymano w nim formacje żandarmerii, które miały pomóc w zapewnieniu ładu, porządku i dyscypliny wśród demobilizowanych żołnierzy. Był to tym samym koniec żandarmerii wojskowej II Rzeczypospolitej.

1 września 1990 roku Żandarmeria Wojskowa została reaktywowana. Święto Żandarmerii Wojskowej po raz pierwszy obchodzono w czerwcu 1994 roku, ustanowione decyzją Ministra Obrony Narodowej z dnia 26 kwietnia tegoż roku. Z braku opracowań traktujących o historii żandarmerii przez kilka kolejnych lat święto utożsamiane było z rocznicą bitwy pod Dębem Wielkim, która faktycznie miała miejsce 31 marca 1831 roku. Polska żandarmeria aktywnie uczestniczyła i uczestniczy w misjach pokojowych i stabilizacyjnych pod auspicjami NATO, ONZ, UE. Żandarmi pełnili służbę w Iraku, Syrii, Libanie, Demokratycznej Republice Konga i w Czadzie. Aktualnie żołnierze ŻW są obecni w Afganistanie, Bośni i Hercegowinie oraz Kosowie. Im również ten dzień jest poświęcony.
[KN]