Dziś wtorek, 24. listopada i 329. dzień roku. Imieniny obchodzą Flora, Jan oraz Walenty. Dzisiaj w kartce z kalendarza swoje miejsce mają Katarzynki.

Polski zwyczaj świąteczny, obchodzony przez kawalerów jest odpowiednikiem andrzejek. W nocy z 24 na 25 listopada, czyli w wigilię św. Katarzyny Aleksandryjskiej, odbywają się wróżby młodych mężczyzn dotyczące ożenku i poszukiwania partnerki. Święto to zostało ostatecznie wyparte przez andrzejki, które zostało spopularyzowane na zachodzie jako święto panien. Tej nocy mężczyznom poszukującym partnerki mają się spełniać pomyślne wróżby. 

W kościołach chrześcijańskich obrzęd katarzynek odbywa się w niedzielę poprzedzającą 29 listopada. Święta Katarzyna to patronka cnotliwych kawalerów, którzy pragną poznać pannę i w przyszłości wejść w szczęśliwy związek małżeński. Największe nasilenie kultu świętej przypadło na okres średniowiecza. Kawalerowie przed wszelkimi wróżbami zgodnie recytowali wierszyk ku pomyślności wróżb: "Hej! Kasiu, Katarzynko, Gdzie szukać cię dziewczynko? Wróżby o ciebie zapytam, Czekaj – wkrótce zawitam. Bawmy się więc w Katarzyny, Szukajcie chłopaki dziewczyny. Zapytać więc trzeba wróżby, A nuż potrzebne już drużby?".

"W noc świętej Katarzyny pod poduszką są dziewczyny" to porzekadło towarzyszyło wkładaniu pod poduszkę dziewczęcych przedmiotów, części garderoby czy ptasiego pióra mających sprowadzić proroczy sen o przyszłej narzeczonej, bądź karteczek z pierwszymi literami imion lub całymi żeńskimi imionami, które zaraz po przebudzeniu miały być wylosowane. Towarzyszyć temu mógł wierszyk: "Wskaż proszę wróżbo wybrankę, Żonę i przyszłą kochankę. Wyciągam karteczki cztery, Są jej imienia litery". Wróżenie z kubków polegało na losowaniu ukrytych pod nimi przedmiotów symbolizujących ożenek (np. obrączka), przypływ majątku (np. monety), dobrą pracę (zboże), chwilowy zastój (pusty kubek). Losowaniu towarzyszyć może wierszyk: "Kasiu daj znać, co się będzie ze mną dziać".
[KN]