Jest czwartek, osiemnasty dzień czerwca i 170. dzień roku. Imieniny obchodzą Amanda, Elżbieta oraz Marek. Dzisiaj w kalendarzu świąt nietypowych odnajdujemy dzień sushi i dzień ewakuacji.
Międzynarodowy Dzień Sushi
Dzisiaj wszystkim miłośnikom tej japońskiej potrawy życzymy smacznego. Nadaje się do zjedzenia na śniadanie, lunch, obiad, podwieczorek i kolację. Złożona jest z gotowanego ryżu zaprawionego octem ryżowym oraz najróżniejszych dodatków w postaci, przeważnie surowych owoców morza, wodorostów nori, kawałków ryb, warzyw, grzybów, a także omletu japońskiego, tofu, czy ziarna sezamowego. Ze względu na bardzo krótki termin przydatności do spożycia, w restauracjach, nie tylko japońskich przygotowywana jest dopiero po dokonaniu zamówienia. Tradycyjnie sushi spożywa się palcami lub pałeczkami. Do sushi podaje się sos sojowy do maczania, zielony japoński chrzan wasabi o intensywnym smaku oraz marynowany imbir, który spożywa się (w małych ilościach) pomiędzy różnymi rodzajami potrawy dla oczyszczenia kubków smakowych. Z tego powodu odradza się także picie wody. Do sushi najczęściej zamawia się zieloną herbatę.
Zgodnie z japońskim zwyczajem, w restauracjach podaje się także gotowe zestawy potraw, w tym także sushi. Mają one różnorodne nazwy, ale powszechnie przyjęły się zestawy o nazwach: matsu ("sosna" - zestaw wykwintny i drogi), take ("bambus" - zestaw pośredni), ume ("morela japońska" - zestaw tani). Niektóre z dodatków podawanych w zestawie są już zawarte w potrawie. Przykładem może być chrzan wasabi, który dodawany jest z jednej strony rybnego kawałka przed owinięciem go nori lub przykryciem ryżem. Popularną formę samoobsługowego spożywania sushi oferują restauracje z zainstalowaną, ruchomą taśmą przesuwającą się wokół lokalu, na której obsługa ustawia różnego koloru talerzyki z odmiennymi rodzajami sushi. Siedzący wokół goście wybierają według gustu "nadjeżdżające" porcje, a po zjedzeniu zanoszą talerzyki do kasy, gdzie obliczana jest według nich należność.
Dzień Ewakuacji
Ewakuacja to zorganizowane przemieszczenie się ludzi, czasem wraz z dobytkiem, z miejsca, w którym występuje zagrożenie, na obszar bezpieczny. Może dotyczyć zarówno działań na niewielką skalę, jak na przykład wyprowadzenie ludzi z pojedynczego budynku zagrożonego pożarem, lecz także może stanowić dużą i złożoną akcję logistyczną, jak w przypadku terenów zagrożonych przez nieprzyjaciela podczas działań wojennych lub obszarów dotkniętych żywiołem (np. podczas powodzi). W wojskowości termin ten może oznaczać skryte wycofanie ludzi lub jednostek z terenu przeciwnika.
Jest 5 podstawowych zasad ewakuacji. Prowadzi się ją na obszarze macierzystego województwa, a w razie konieczności województw sąsiednich. Nie powinno się jej planować ani prowadzić do rejonów leżących w pobliżu wielkich ośrodków przemysłowych, komunikacyjnych oraz ważnych obiektów wojskowych, czy rejonów przewidywanych i prowadzonych działań zbrojnych lub przewidywanych zagrożeń (zatopienia, tąpnięcia, etc). Ewakuacji planowej podlegają wszystkie osoby z wyjątkiem osób mających karty mobilizacyjne do sił zbrojnych lub karty mobilizacyjno-organizacyjne do jednostek podlegających militaryzacji, członków formacji obrony cywilnej i służb ratowniczych, pracowników zakładów pracujących na rzecz obrony kraju i zapewniających środki do przetrwania ludności, oraz za wyjątkiem osób, którym powierzono ochronę pozostawionego mienia. W procesie ewakuacji biorą udział jednostki organizacyjne zapewniające m.in. opiekę medyczną, transport, warunki socjalno-bytowe oraz porządek i bezpieczeństwo. Do ewakuacji wykorzystuje się wszelkie dostępne środki transportu (głównie kolejowego i samochodowego). W razie braku odpowiedniej ilości tych środków, ewakuacji można prowadzić sposobem kombinowanym (z udziałem środków przydzielonych i własnych) bądź pieszo.
Ewakuację dzieli się na zaplanowaną (planowa) oraz niezaplanowaną (doraźną). Planowa polega na zawczasu przygotowanym przemieszczeniu ludności z rejonów przewidywanych działań sił zbrojnych lub przyległych do zakładów pracy oraz obiektów hydrotechnicznych i innych, stanowiących (w razie uszkodzenia lub awarii) potencjalne zagrożenie dla ludności. Przygotowuje się ją w czasie pokoju, a realizuje w okresie wojny oraz w sytuacjach wystąpienia symptomów zagrożenia. Doraźna polega na natychmiastowym przemieszczeniu ludności z rejonów, w których wystąpiło bezpośrednie zagrożenie dla życia i zdrowia oraz natychmiastowym skierowaniu jej do rejonu ewakuacyjnego. Zarówno wśród tego pierwszego, jak i drugiego rodzaju możemy wyróżnić takie ewakuacje specjalistyczne jak ewakuacja medyczna (np. w szpitalach, na polu walki), a jest ona dzielona na ewakuacje wewnętrzne i zewnętrzne, ewakuacja kompleksowa np. miasta, dzielnicy itp. oraz ewakuacja wieloprofilowa. W ten dzień życzymy sobie, aby nigdy nie trzeba było się ewakuować, niemniej warto znać jej podstawowe zasady.
Międzynarodowy Dzień Sushi
Dzisiaj wszystkim miłośnikom tej japońskiej potrawy życzymy smacznego. Nadaje się do zjedzenia na śniadanie, lunch, obiad, podwieczorek i kolację. Złożona jest z gotowanego ryżu zaprawionego octem ryżowym oraz najróżniejszych dodatków w postaci, przeważnie surowych owoców morza, wodorostów nori, kawałków ryb, warzyw, grzybów, a także omletu japońskiego, tofu, czy ziarna sezamowego. Ze względu na bardzo krótki termin przydatności do spożycia, w restauracjach, nie tylko japońskich przygotowywana jest dopiero po dokonaniu zamówienia. Tradycyjnie sushi spożywa się palcami lub pałeczkami. Do sushi podaje się sos sojowy do maczania, zielony japoński chrzan wasabi o intensywnym smaku oraz marynowany imbir, który spożywa się (w małych ilościach) pomiędzy różnymi rodzajami potrawy dla oczyszczenia kubków smakowych. Z tego powodu odradza się także picie wody. Do sushi najczęściej zamawia się zieloną herbatę.
Zgodnie z japońskim zwyczajem, w restauracjach podaje się także gotowe zestawy potraw, w tym także sushi. Mają one różnorodne nazwy, ale powszechnie przyjęły się zestawy o nazwach: matsu ("sosna" - zestaw wykwintny i drogi), take ("bambus" - zestaw pośredni), ume ("morela japońska" - zestaw tani). Niektóre z dodatków podawanych w zestawie są już zawarte w potrawie. Przykładem może być chrzan wasabi, który dodawany jest z jednej strony rybnego kawałka przed owinięciem go nori lub przykryciem ryżem. Popularną formę samoobsługowego spożywania sushi oferują restauracje z zainstalowaną, ruchomą taśmą przesuwającą się wokół lokalu, na której obsługa ustawia różnego koloru talerzyki z odmiennymi rodzajami sushi. Siedzący wokół goście wybierają według gustu "nadjeżdżające" porcje, a po zjedzeniu zanoszą talerzyki do kasy, gdzie obliczana jest według nich należność.
Dzień Ewakuacji
Ewakuacja to zorganizowane przemieszczenie się ludzi, czasem wraz z dobytkiem, z miejsca, w którym występuje zagrożenie, na obszar bezpieczny. Może dotyczyć zarówno działań na niewielką skalę, jak na przykład wyprowadzenie ludzi z pojedynczego budynku zagrożonego pożarem, lecz także może stanowić dużą i złożoną akcję logistyczną, jak w przypadku terenów zagrożonych przez nieprzyjaciela podczas działań wojennych lub obszarów dotkniętych żywiołem (np. podczas powodzi). W wojskowości termin ten może oznaczać skryte wycofanie ludzi lub jednostek z terenu przeciwnika.
Jest 5 podstawowych zasad ewakuacji. Prowadzi się ją na obszarze macierzystego województwa, a w razie konieczności województw sąsiednich. Nie powinno się jej planować ani prowadzić do rejonów leżących w pobliżu wielkich ośrodków przemysłowych, komunikacyjnych oraz ważnych obiektów wojskowych, czy rejonów przewidywanych i prowadzonych działań zbrojnych lub przewidywanych zagrożeń (zatopienia, tąpnięcia, etc). Ewakuacji planowej podlegają wszystkie osoby z wyjątkiem osób mających karty mobilizacyjne do sił zbrojnych lub karty mobilizacyjno-organizacyjne do jednostek podlegających militaryzacji, członków formacji obrony cywilnej i służb ratowniczych, pracowników zakładów pracujących na rzecz obrony kraju i zapewniających środki do przetrwania ludności, oraz za wyjątkiem osób, którym powierzono ochronę pozostawionego mienia. W procesie ewakuacji biorą udział jednostki organizacyjne zapewniające m.in. opiekę medyczną, transport, warunki socjalno-bytowe oraz porządek i bezpieczeństwo. Do ewakuacji wykorzystuje się wszelkie dostępne środki transportu (głównie kolejowego i samochodowego). W razie braku odpowiedniej ilości tych środków, ewakuacji można prowadzić sposobem kombinowanym (z udziałem środków przydzielonych i własnych) bądź pieszo.
Ewakuację dzieli się na zaplanowaną (planowa) oraz niezaplanowaną (doraźną). Planowa polega na zawczasu przygotowanym przemieszczeniu ludności z rejonów przewidywanych działań sił zbrojnych lub przyległych do zakładów pracy oraz obiektów hydrotechnicznych i innych, stanowiących (w razie uszkodzenia lub awarii) potencjalne zagrożenie dla ludności. Przygotowuje się ją w czasie pokoju, a realizuje w okresie wojny oraz w sytuacjach wystąpienia symptomów zagrożenia. Doraźna polega na natychmiastowym przemieszczeniu ludności z rejonów, w których wystąpiło bezpośrednie zagrożenie dla życia i zdrowia oraz natychmiastowym skierowaniu jej do rejonu ewakuacyjnego. Zarówno wśród tego pierwszego, jak i drugiego rodzaju możemy wyróżnić takie ewakuacje specjalistyczne jak ewakuacja medyczna (np. w szpitalach, na polu walki), a jest ona dzielona na ewakuacje wewnętrzne i zewnętrzne, ewakuacja kompleksowa np. miasta, dzielnicy itp. oraz ewakuacja wieloprofilowa. W ten dzień życzymy sobie, aby nigdy nie trzeba było się ewakuować, niemniej warto znać jej podstawowe zasady.
[KN]
