"Kości i stawy też rolnika sprawy" – to hasło jednej z licznych kampanii prewencyjnych Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w 2024 roku. Jej celem jest zwrócenie uwagi na przyczyny chorób i urazów układu mięśniowo-szkieletowego, które poza dolegliwościami, zwiększają ryzyko wypadku przy pracy rolniczej.
Rolnicy, ze względu na charakter wykonywanej pracy są szczególnie narażeni na występowanie dolegliwości kostno-stawowych. Mimo zwiększonej w ostatnich latach mechanizacji, a nawet automatyzacji prac w tym sektorze produkcji, która umożliwiła wyeliminowanie wielu uciążliwych prac ręcznych, rolnicy wciąż narażeni są na nadmierny wysiłek fizyczny prowadzący do zmian chorobowych.
Rolnicy, ze względu na charakter wykonywanej pracy są szczególnie narażeni na występowanie dolegliwości kostno-stawowych. Mimo zwiększonej w ostatnich latach mechanizacji, a nawet automatyzacji prac w tym sektorze produkcji, która umożliwiła wyeliminowanie wielu uciążliwych prac ręcznych, rolnicy wciąż narażeni są na nadmierny wysiłek fizyczny prowadzący do zmian chorobowych.
- Zagrożeniem dla prawidłowego funkcjonowania układu ruchu są: nadmierny wysiłek fizyczny, długotrwała praca w wymuszonej pozycji ciała (powtarzalne czynności), brak odpowiednich środków wspomagających przemieszczanie się ładunku (np.: wózki, taczki), ekspozycja na wibracje ogólną (kierowcy ciągników i maszyn samobieżnych), czas pracy rolnika (zbyt długa praca powodująca przeciążenia narządu ruchu), stres, jak i praca ze zwierzętami (możliwość wystąpienia urazów narządu ruchu spowodowanych szarpnięciem, przygnieceniem przez zwierzęta itp.) - wylicza Alicja Fic, specjalista KRUS PT w Polkowicach. - Nasilenie dolegliwości bólowych może prowadzić do okresowej lub trwałej niezdolności do pracy w gospodarstwie, a nawet być przyczyną wypadku przy pracy rolniczej - dodaje.
Stąd właśnie KRUS wystosował apel do rolników, aby unikali zdrowotnych kłopotów m.in. poprzez:
▪ stosowanie właściwej techniki podnoszenia i przenoszenia wg zasady: podnoś ładunki oburącz, jak najbliżej ciała, na zgiętych kolanach, z wyprostowanymi plecami (tułowiem), unikając obciążenia jednostronnego;
▪ organizowanie ergonomicznego stanowiska pracy, które znacznie ułatwi pracę i pozwoli zredukować do minimum konieczność wykonywania czynności takich jak: skręty i zginanie tułowia, zginanie nadgarstków, unoszenie rąk ponad głowę, łokci ponad obręcz barków poprzez właściwy dobór narzędzi pracy na stanowisku oraz poprzez ich rozmieszczenie w sposób łatwo dostępny;
▪ ograniczanie do minimum ręcznych prac transportowych - należy wykorzystywać narzędzia pomocnicze (wózki, taczki, krążki linowe, transportery itp.), dzielić ładunki na mniejsze części oraz korzystać z pomocy drugiej osoby przy przenoszeniu ładunków o większej masie;
▪ przestrzeganie norm podnoszenia i przenoszenia ładunków: praca stała – 12 kg kobiety, 20 kg mężczyźni, a praca dorywcza: kobiety – 20 kg, mężczyźni – 50 kg;
▪ stosowanie przerwy w pracy w celu odciążenia mięśni przez odpoczynek lub zmianę rodzaju wykonywanej pracy (praca urozmaicona);
▪ dostosowywanie tempa pracy do swoich możliwości i predyspozycji;
▪ kontrolowanie stanu zdrowia – przynajmniej raz w roku należy udać się do lekarza pierwszego kontaktu, zadbać o systematyczną aktywność ruchową;
▪ unikanie bezpośredniego kontaktu ze zwierzętami, szczególnie z dużymi osobnikami;
▪ zapobieganie urazom układu ruchu – zawsze należy stosować czyste obuwie, dostosowane do wykonywanej pracy, usztywniające staw skokowy z podeszwą antypoślizgową;
▪ korzystanie z bezpiecznych drabin przy pracach na wysokości, stosowanie zabezpieczenia przed upadkiem (szelki bezpieczeństwa z linką – przy pracach na wysokości powyżej 2m).
Długotrwałe przeciążenia organizmu mogą dać o sobie znać nawet po kilku latach, jako wynik sumy mikro urazów, dlatego warto już przestrzegać tych zasad by cieszyć się życiem bez bólu.
▪ organizowanie ergonomicznego stanowiska pracy, które znacznie ułatwi pracę i pozwoli zredukować do minimum konieczność wykonywania czynności takich jak: skręty i zginanie tułowia, zginanie nadgarstków, unoszenie rąk ponad głowę, łokci ponad obręcz barków poprzez właściwy dobór narzędzi pracy na stanowisku oraz poprzez ich rozmieszczenie w sposób łatwo dostępny;
▪ ograniczanie do minimum ręcznych prac transportowych - należy wykorzystywać narzędzia pomocnicze (wózki, taczki, krążki linowe, transportery itp.), dzielić ładunki na mniejsze części oraz korzystać z pomocy drugiej osoby przy przenoszeniu ładunków o większej masie;
▪ przestrzeganie norm podnoszenia i przenoszenia ładunków: praca stała – 12 kg kobiety, 20 kg mężczyźni, a praca dorywcza: kobiety – 20 kg, mężczyźni – 50 kg;
▪ stosowanie przerwy w pracy w celu odciążenia mięśni przez odpoczynek lub zmianę rodzaju wykonywanej pracy (praca urozmaicona);
▪ dostosowywanie tempa pracy do swoich możliwości i predyspozycji;
▪ kontrolowanie stanu zdrowia – przynajmniej raz w roku należy udać się do lekarza pierwszego kontaktu, zadbać o systematyczną aktywność ruchową;
▪ unikanie bezpośredniego kontaktu ze zwierzętami, szczególnie z dużymi osobnikami;
▪ zapobieganie urazom układu ruchu – zawsze należy stosować czyste obuwie, dostosowane do wykonywanej pracy, usztywniające staw skokowy z podeszwą antypoślizgową;
▪ korzystanie z bezpiecznych drabin przy pracach na wysokości, stosowanie zabezpieczenia przed upadkiem (szelki bezpieczeństwa z linką – przy pracach na wysokości powyżej 2m).
Długotrwałe przeciążenia organizmu mogą dać o sobie znać nawet po kilku latach, jako wynik sumy mikro urazów, dlatego warto już przestrzegać tych zasad by cieszyć się życiem bez bólu.
